Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Θοδωρής Δρίτσας: ''O ΣΥΡΙΖΑ ήταν έτοιμος να κυβερνήσει από τον Ιούνιο''



Συνέντευξη του Θοδωρή Δρίτσα στην Αυγή

"Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ισχυρή, όταν έχει απέναντί της την κοινωνία. Όποια μνημονιακή κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί, θα έχει την ίδια τύχη." Τα παραπάνω τονίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Θοδωρής Δρίτσας, μιλώντας στην "Α", χαρακτηρίζοντας "μυστικό της ετοιμότητας" του σχήματος τη στήριξη της κοινωνίας.


 "Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες" η ενοποίηση, που πρέπει να έχει στόχο τη συγκρότηση του "ΣΥΡΙΖΑ των ισότιμων μελών", υποστηρίζει ο Θ. Δρίτσας.

Συνέντευξη στη Δάφνη Σφέτσα

* Η συγκυβέρνηση, λίγο πριν φέρει το νέο πακέτο μέτρων, έχει εικόνα κατάρρευσης. Πόσο χρόνο ζωής έχει; Τι πρέπει να γίνει και τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ για τη δημοκρατική ανατροπή της;


Ο χρόνος που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση, είναι συνάρτηση των αντιστάσεων και των αγώνων των εργαζομένων. Η πρώτη μάχη που πρέπει να δοθεί είναι να μην περάσουν τα μέτρα. Να αποδομηθεί η κυβερνητική πλειοψηφία κάτω από τη λαϊκή πίεση. Πριν από ένα μήνα, αυτό έμοιαζε περίπου αδύνατο. Σήμερα μοιάζει δυνατό και αύριο ίσως βέβαιο. Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες. Ο πολιτικός χρόνος συμπυκνώνεται όσο ποτέ και υποχρεώνει τους πάντες να πάρουν θέση. Ούτε πέντε μήνες δεν πέρασαν από τον σχηματισμό της κυβέρνησης «εθνικής ευθύνης» και η κρίση της εμφανίστηκε με πανηγυρικό τρόπο. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ισχυρή, όταν έχει απέναντι της την κοινωνία. Όποια μνημονιακή κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί, θα έχει την ίδια τύχη. Τα περιθώρια ανοχών έχουν τελειώσει. Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσουμε ότι το έργο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι εύκολο. Ότι δηλαδή δεν χρειάζεται παρά να περιμένουμε την προκήρυξη των εκλογών, που αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθούν να τις κάνουν, για να αναλάβουμε να περισώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί από την τεράστια καταστροφή των μνημονιακών πολιτικών.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το πολιτικό σύστημα δεν θα παραδεχτεί έτσι εύκολα την ήττα του, όταν μόλις στις 17 Ιουνίου έδωσε σκληρό αγώνα για να κερδίσει τις εκλογές και να έχει στα χέρια του τις εξελίξεις. Σε τέτοιες στιγμές αδυναμίας, μπορεί να γίνει και επικίνδυνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ πρέπει σε κάθε περίπτωση να καλέσει τον κόσμο να είναι παρών στις εξελίξεις και να τις καθορίσει. Να στηρίξει τους κοινωνικούς αγώνες και να αναβαθμίσει την οργανωμένη πολιτική παρέμβαση μέσα και έξω από τη Βουλή.

Με απεργίες, διαδηλώσεις και άλλους τρόπους, ένα ευρύτατο δημοκρατικό κίνημα πρέπει να βάλει τη σφραγίδα του στις πολιτικές εξελίξεις που κυοφορούνται.


"Ηττοπαθής ρεαλισμός", η πολιτική της ΔΗΜ.ΑΡ.



* Αν η ΔΗΜ.ΑΡ. τελικά δεν υπερψηφίσει τα μέτρα, "επιστρέφει" στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο; Μπορεί να θεωρηθεί δυνάμει σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ;

Όσο κι αν ξενίσει αυτό που θα πω, τα ηγετικά στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. επιχειρηματολογούν ως να μετανιώνουν που δεν συμμετείχαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις του Μνημονίου. Ο ηττοπαθής ρεαλισμός είναι ο πυρήνας των πολιτικών τους επιλογών. Και αυτό το αποκαλούν «Αριστερά της ευθύνης». Ιδιαίτερα από την προεκλογική και τη μετεκλογική περίοδο, η ΔΗΜ.ΑΡ. υπηρέτησε με συνέπεια το πολιτικό σχέδιο να απορροφήσει τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ οικοδομώντας ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Η επιλογή της καταψήφισης των εργασιακών και του επιδόματος γάμου θεωρεί ότι μπορεί να αποτελέσει το πολιτικό πεδίο συσπείρωσης και συγκρότησης των ενεργών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ, ενώ ταυτόχρονα εκτιμά ότι η Ε.Ε. και η τρόικα μπορούν να το παρακάμψουν μπροστά στο πακέτο των 13,5 δισ., που από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι θα υπερψηφίσει. Η γραμμή του Κουκουλόπουλου μέσα στη Βουλή για τις αποκρατικοποιήσεις τής στέρησε τη μοναδικότητα, ενώ η κυβερνητική κρίση δεν ήταν στα ζητούμενά της. Με αυτά τα νέα δεδομένα, τίποτα δεν είναι βέβαιο για την τελική στάση της. Σε κάθε περίπτωση, έχει δηλώσει επίσημα και σε όλους τους τόνους ότι το πακέτο των 13,5 δισ. είναι αναγκαίο και αυτό θα κληθεί να το υπερασπιστεί έμπρακτα. Το αν θα το κάνει ή όχι είναι δευτερεύον, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, που κρίνονται οι πολιτικές συμμαχίες για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.



* Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να κυβερνήσει; Ποιες θα είναι ή ποιες, κατά τη γνώμη σας, πρέπει να είναι οι πρώτες κινήσεις μιας αριστερής κυβέρνησης;

Αυτή η ερώτηση, για να απαντηθεί κυριολεκτικά, θέλει και ένα είδος υπέρβασης, υπό την έννοια ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε αυτή τη στιγμή σε τι συνθήκες θα κληθούμε -εάν κληθούμε- να κυβερνήσουμε.

Π.χ., μπορεί να έχει ξεσπάσει πόλεμος στο Ιράν και η χώρα μας να έχει εμπλακεί με τον ένα ή άλλο τρόπο σε αυτόν, μπορεί κάτω από το βάρος των χρεών να έχει διαλυθεί η Ευρωζώνη ή μπορεί η ανεργία να έχει φθάσει στο 30% και άλλα πολλά δυσάρεστα ενδεχόμενα.

Από την άλλη, βλέποντας πώς κυβερνάει το Διευθυντήριο της Ε.Ε., με στελέχη, συμβούλους, παρασυμβούλους, όντας ανίκανο να κατανοήσει τις σύγχρονες πραγματικότητες, ή την κυβέρνηση Σαμαρά, με όλο το σύστημα στα πόδια της, θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν έτοιμος να κυβερνήσει από τον Ιούνιο του 2012, πόσο μάλλον σήμερα.

Το μυστικό της ετοιμότητας έχει να κάνει με τη στήριξη που παρέχει η κοινωνία στις πολιτικές, κοινωνικές και διεθνείς επιλογές της κυβέρνησης. Στήριξη όχι άνευ όρων, αλλά με κοινωνικό έλεγχο.

Το πρόγραμμά μας έχει δημοσιοποιηθεί από τον Μάιο του 2012. Ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Διαπραγμάτευση του χρέους, με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του. Αποκατάσταση της δημοκρατίας. Αυτά θα είναι τα πρώτα μέτρα μας.



* Το σχέδιο λειτουργίας για το μεταβατικό στάδιο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ από τη Συνδιάσκεψη προς το Συνέδριο προχωρά ικανοποιητικά την υπόθεση της ενοποίησης; Εσείς πώς οραματίζεστε τον νέο, ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ;

Η υπόθεση της ενοποίησης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Φαίνεται ότι θα έχει μακριά πορεία. Οι ρυθμοί ωρίμανσης δεν είναι ίδιοι για όλους. Η εκλογική επιτυχία του 27% επιτάχυνε τη διαδικασία. Μπορεί η κυβερνητική ευθύνη να την αναστείλει.

Μεγάλες και μικρές συνιστώσες, παλαιά και νέα μέλη, βουλευτές και στελέχη, νέα και μεγαλύτερα, πρέπει να συνυπάρξουν στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ισότιμα και δημοκρατικά και αυτό είναι ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.

Έτσι, προς το παρόν δεν οραματίζομαι, προβληματίζομαι. Θεωρώ πάντως ότι και εδώ πρέπει να τρέξουμε γρήγορα με στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ των ισότιμων μελών.



Χωρίς ελευθερία, δεν μπορείς να αγωνιστείς για το ψωμί σου



* Η εποχή του Μνημονίου είναι και εποχή έντονης καταστολής για την επιβολή του. Σας ανησυχεί μήπως το ότι ως κοινωνία έχουμε αρχίσει να εμπεδώνουμε τον αυταρχισμό;

Πολύ συχνά, ατομικά ή συλλογικά γίνονται ασυνείδητες ιεραρχήσεις. Όταν σου λείπει το ψωμί, αγωνίζεσαι γι’ αυτό και όχι για την ελευθερία. Μέχρι που συνειδητοποιείς ότι, χωρίς ελευθερία, δεν μπορείς να αγωνιστείς για το ψωμί σου.

Η καταστολή πράγματι είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιβληθεί το Μνημόνιο. Είναι η πανηγυρική ομολογία της αδυναμίας της κυβέρνησης να στηριχτεί αλλού εκτός της βίας.

Το κράτος έκτακτης ανάγκης, στο οποίο έχει καταφύγει το πολιτικό σύστημα, για να διαχειριστεί την κρίση, προϋποθέτει θεσμικά την αλλοίωση όλων των θεσμών της δημοκρατίας.

Η υπεράσπιση της δημοκρατίας είναι κεντρικό ζήτημα. Η υποτίμησή του, όπου εκδηλώνεται, καταδεικνύει περιορισμένη αντίληψη της σύγχρονης πραγματικότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και προεκλογικά, με τις παρεμβάσεις του εναντίον των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, για έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης για τα μέτρα, και μετά τις εκλογές, με το σύνθημα θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα, έχει αναδείξει το ζήτημα της δημοκρατίας και της υπεράσπισής της σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα για την περίοδο. Οι δυνάμεις του Μνημονίου θέλουν να καλλιεργήσουν τον φόβο, ενώ εμείς την ελπίδα. Ο καθείς και τα μέσα του.

Πηγή: Αυγή 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου